donderdag 17 februari 2011

Herman op de vleeswijzer

‘Hè bah, er zit allemaal Herman op mijn vleeswijzer!’

Deze cryptische opmerking van Bente riep nogal wat vraagtekens bij mij op. Het ging niet zozeer om ‘Herman’, als wel om de vleeswijzer. Met ‘Herman’ was ik ondertussen bekend geraakt; een paar weken geleden kwam Bente met een bakje prut thuis van school. Het bakje prut was ‘Herman’, het ‘vriendschapsbrood’.

Het prutje moest op bepaalde dagen gevoerd worden met suiker, meel, eieren, melk etc. en zou al doende een bal deeg gaan vormen die in de oven tot een soort brood gebakken kon worden. Voor het ovenrijp was, moesten er nog wel een paar porties worden afgehaald en die moesten weer aan vrienden worden gegeven. Vandaar waarschijnlijk de term ‘vriendschapsbrood’.

Bij Bente is het voeren van Herman al twee weken geleden gestagneerd. De bak met deeg staat wel ergens, maar ik geloof niet dat er nog van een vriendschapsbrood gesproken mag worden. Ik zou er zelf in ieder geval niet meer van durven eten. Laat staan dat ik het m’n vrienden zou geven…

Vriendinnetjes van Bente zijn waarschijnlijk succesvoller; er komen in ieder geval weer nieuwe bakjes prut onze kant op. Een ervan was in Bentes tas opengegaan en over haar ‘vleeswijzer’ heengelopen.

‘Hoezo, vleeswijzer?’ vroeg ik dus. ‘Gewoon’ luidde Bentes bitse antwoord. ‘Hoe kom je aan die vleeswijzer?’ vroeg ik nog eens. ‘Gewoon, gekregen’, antwoordde ze nogmaals kortaf. Doorvragen leverde niks op. Bente volhardde in geërgerde antwoorden die geen enkele informatie toevoegden… En ineens werd ik boos.

‘En nu heb ik er verdomme genoeg van: hoe kom je aan die vleeswijzer?!’

riep ik getergd, terwijl ik met een broodtrommeltje op het aanrecht sloeg.

Bente riep op jammerende toon: ‘Van juffie, nou en?!’

Ik (nog steeds boos): ‘maar hoezo? En heeft iedereen dan zo’n vleeswijzer gekregen?!’

Bente (huilend): ‘Jaahaa. Die heeft juffie van de supermarkt meegenomen!’

Ik (verbijsterd): ‘Voor iedereen?!’

Bente (gefrustreerd): ‘Ja! Behalve voor de vegetariërs.’

Ik (rustig): ‘Ok, nou dat wilde ik gewoon even weten.’

Maar ik realiseerde me, dat ik nog geen steak wijzer was.

4 opmerkingen:

  1. Een vleeswijzer wijst je de weg naar het vlees bij de AH? Onthoud dat naast het vlees altijd de vega-dingen liggen...
    Juffie is zeker van het kaliber 'eerst je vlees opeten, dat is het duurst'!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geen idee, Lotte. Ik eet zelf geen vlees. Het was een superdik ding. Ik vraag me nog steeds af wat de diepere pedagogische beweegredenen zijn. Na mijn uitbarsting heb ik alleen niet zo'n zin om er nog eens thuis over te beginnen. Als ik juffie zie, zal ik het haar nog eens vragen...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik eet ook geen vlees, dus vind dit ook raar. Mensen blijven ons toch eigenlijk ook vreemd vinden. Dat vegetarische gedoe. Sinds mijn zwangerschap heb ik al meerdere keren de vraag gekregen: 'Gaat jullie kind ook vegetarisch eten?' Duh! Nee, wij eten allebei geen vlees, maar halen voor Moos een lekkere kiloknaller hamlappen. 'Maar dan krijgt hij toch bepaalde stoffen helemaal niet binnen?' Zucht...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ...dan krijgt hij bepaalde stoffen niet binnen... en dan zeg jij: ach, daar maak ik me niet zo'n zorgen over; die pcb's, groeihormonen, antibiotica en dioxines krijg je tegenwoordig ook wel via het drinkwater binnen ;-) Ik vind dat iedereen zijn eigen keuzes moet maken, ik merk eerder dat veel vleeseters mij proberen te overtuigen. Er zijn hele volkstammen die zonder vlees leven en dat gaat prima. Ik ben er om meerdere redenen van overtuigd dat het beter zou zijn als er geen of minder vlees gegeten zou worden. Maar ik heb het er niet zo vaak over. Ik vind namelijk ook dat het niet meer verantwoord is om vis te eten, maar af en toe kan ik zo'n bakje kibbeling gewoon niet weerstaan...

    BeantwoordenVerwijderen