Ik ben nooit een fan geweest van soaps: eendimensionale karakters, cliffhangers, de simplificatie van de wereld in goed en kwaad… ik vind het allemaal te gemakkelijk. Maar wanneer actualiteiten soapproporties beginnen aan te nemen, zit ik op de eerste rij.
Zo heb ik de afgelopen weken verbijsterd gezien hoe een heel slecht script zich ontvouwde tot werkelijkheid: ‘charmante voetbalmagnaat blijkt spin in web van list en bedrog.’ Iedere aflevering werd het spannender:
Aflevering 1: duizenden onschuldige burgers blijken het slachtoffer van een geslepen bankier.
Aflevering 2: een held staat op en roept op om tegen het kwaad ten strijde te trekken.
Aflevering 3: de held wordt zelf tot boef uitgeroepen en de boef wordt even de held.
Aflevering 4: ex-ministers blijken hoofdrolspelers in deze malafide praktijken…
Aflevering 5: de Nederlandse Bank heeft er ook iets mee te maken….
Aflevering 6: de boef kan misschien nog gered worden…
De realiteit is een soap geworden, maar helaas blijft het de realiteit. Daarom hoop ik van ganser harte dat deze werkelijkheid op een bepaald moment gaat afwijken van de soapwetten. In soaps is schurken namelijk altijd een tweede leven gegund; ze duiken na een tijdje gewoon weer op om de andere personages te kwellen met hun achterbakse eigenschappen.
Wat dat betreft vestig ik mijn hoop toch meer op het verloop van een moralistische, Amerikaanse gangsterfilm waar de witte-boorden-crimineel uiteindelijk aan het kortste eind trekt. Zo’n simpel karakter ben ik dus. ‘…and justice shall be done’. Daar houd ik van.
Scheringa, Zalm, Nijpels, Van Linschoten wil ik gewoon nooit meer terugzien in een aflevering van ‘The Bank’. Hooguit nog één keer: met een houweel in hun knuisten, onderling verbonden door een stevige ketting en met een zware, stalen bal aan hun voeten.
Ergens bekruipt mij alleen het nare gevoel dat de realiteit waarschijnlijk meer op een soap lijkt dan op een Amerikaanse gangsterfilm: de rijke klootzakken blijven lekker in hun villa’s zitten en de arme sukkels worden hun huis uitgetrapt. Telkens weer.
Defenceless
12 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten