De witte Kerst kwam opa niet uit
Hij was maar alleen, kinderen: geen
De stoep was glad en hij ging onderuit

De buurman die had wel iets gehoord
‘O, help, nee, neen, au, au, m’n been’
Maar dat had hem slechts bij de kerstfilm gestoord

Een ander hoorde toch ook dat geroep?
Dat ach en dat wee, hij keek nu teevee
Het was ook niet zijn, maar de gemeentes stoep

In het late nieuws zag buurman, heel raar,
Zijn eigen huis er was iets niet pluis
Er lag iemand dood op het trottoir.