vrijdag 21 augustus 2009

Dutch Courage

Er was weer weeralarm. Reikhalzend keek ik de hele bedompte dag uit naar het noodweer. De temperatuur kon ineens wel vijftien graden dalen, honderdtien kilometer per uur zou de wind gaan razen en monsterlijke onweersbuien zouden zich boven onze hoofden knetterend ontladen! Het zou een dag worden om niet te vergeten.

Nou mag je mij voor een mooi partijtje onweer altijd wakker maken - als ik er zelf niet al wakker van word. Dus toen gisteravond eindelijk de eerste lichtflitsen het zwerk doorkliefden, gooide ik de ramen van de slaapkamer wijd open en zat op de eerste rij. Mijn vriendin voegde zich verwachtingsvol bij me.

Het begon te rommelen in de verte, de wind nam wat toe en er viel een beetje regen. Toen hield het op. We verwachtten na dit voorprogramma de hoofdact, maar die kwam niet. Het bleef stil. Teleurgesteld lieten wij ons uit de vensterbank glijden. Mijn vriendin hield het voor gezien en ging slapen.

Ergerlijk dat het weeralarm alweer voor niks was afgegaan. Anderzijds was er ook wel een sprankje respect voor die man in de Bilt die 's ochtends zijn fiat gaf voor deze waarschuwing; je moet het maar durven! Braderieën worden gecanceld, zeilwedstrijden afgelast, terrassen ontruimd... en dat allemaal op basis van jouw beslissing... Eigenlijk on-Nederlands, zo’n risico durven nemen.

Omdat het noodweer was afgelast, zette ik de televisie maar aan. Daar viel ik in een uitzending van CNN waar iemand in beeld kwam die nog moediger was dan het hele KNMI bij elkaar. Het was de Schotse minister van justitie Kenny MacAskill. Hij had net de terminaal zieke Lockerbieterrorist naar huis gestuurd om te sterven.

Woedende familieleden van slachtoffers en verontwaardigde CNN-ers tuimelden over MacAskill heen. Voor hem was het noodweer pas net begonnen. Wie dacht ‘ie wel dat ‘ie was en realiseerde hij zich wel hoeveel leed hij de nabestaanden berokkende?!

MacAskill zei dat het Schotse recht in dit soort situaties voorziet in compassie. Ook jegens hen die verschrikkelijke dingen hebben gedaan. Deze Libiër had geen genade getoond, maar moeten wij dan besluiten dat ook niet doen? ‘Two wrongs never make a right.’

Een man om iets meer over te weten, die Schotse minister. Op wikipedia lees ik dat hij tijdens Euro 2000 tijdens de wedstrijd Engeland-Schotland is opgepakt ‘being drunk and disorderly’. Misschien had hij ook wel een slokje genomen voor hij dit besluit durfde te nemen. Het had wellicht ook iets subtieler gekund; hij had huisarrest kunnen eisen.., maar toch. Doe mij maar zo’n minister in Den Haag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten